پادشاهی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف

حضرت علی علیه السلام درباره پادشاهی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می فرمایند:

«ان ملکنا اعظم من ملک سلیمان بن داود و سلطاننا اعظم من سلطانه»

 (حضاره العرب ص62)

حقیقتا سلطنت ما از سلطنت سلیمان بن داود بزرگتر است و پادشاهی ما از پادشاهی او وسیعتر می باشد.

به راستی اگر تمام مواریث انبیا و اولیا و اوصیا اعم از ملکی و ملکوتی را روی هم انباشته سازیم در مقابل حقایق و حکومت حضرت ولیعصر عجل الله تعالی فرجه الشریف اتمی به نظر نمی رسد.

     امام صادق علیه السلام درباره عزیمت ایشان به مدینه فرمود: سپس مهدی به سوی مدینه جد بزرگوارش رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم وارد می شود. در آنجا برای او مقام شگفتی است که شادی مومنین و خواری کافران را موجب می گردد.

 او وارد مدینه می شود و قریش از او پنهان می شوند که این معنی فرمایش امیرالمومنین علیه السلام است که فرمود:

 به خدا سوگند قریش آرزو کنند که همه آنچه خورشید بر آن طلوع و از آن غروب می کند از آنِ ایشان باشد و آن را بدهد تا من به اندازه نحر کردن یک شتر در کنار آنها باشم.

آنگاه با یاران خود ظاهر می شود و خداوند حجاز را برای او فتح می کند. هر کس از بنی هاشم که در زندان باشد، بیرون می آورد و حرکت می کند تا در بیت المقدس فرود می آید.

(بحار ج 52 ص342)

نور و وجود مقدس حضرت بقیه الله عجل الله تعالی فرجه الشریف همانند خورشید در سراسر گیتی نورافشانی خواهد کرد. وقتی این شمس تابان طلوع کند، دشت و دمن را روشن می کند و چشمها را به سوی خود خیره می سازد.

پس ای خورشید امامت و ولایت!

 از پس پرده غیبت به در آی و با نور ملکوتی ات جهان را منور ساز؛ چرا که  انوار درخشان چهره ملکوتی ات بسی نیرومندتر از ید بیضای موسی است و بر نور خورشید غلبه خواهد کرد. دست الهی و معجزه آسایت بسی سریعتر از مسیح، کور ظاهری و باطنی را بینا خواهد کرد و بیماری های جسمی و روحی را شفا خواهد داد.  آمین........

منبع : سایت یاران مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف

مدافعان حرم یاران واقعی اسلام

 مجید رفیعی: چند روزی پسرم با مادرش به سفر رفته بود. هر چند ساعت با یک عکس در تلگرام در جریان حال و احوالشان قرار می‌گرفتم و اگر کمی فاصله بین این ارتباط می‌افتاد، تلفن می‌زدم. هر شب هم قبل از خواب تلفنی برایش دو تا داستان به انتخاب خودش می‌خواندم. او هم برایم شیرین‌زبانی می‌کرد و ...

خلاصه اینکه طاقت یک دوری 24ساعته از او را هم ندارم. این یک اعتراف صادقانه است.

****

چند وقت پیش در اختتامیه‌ی یک سوگواره‌ی نمایشی، دختر یک شهید مدافع حرم ماجرای نامه‌نگاری به پدرش را با کمک هنرپیشه‌ای به صورت نمایش اجرا کرد، جمعیت حاضر در سالن که برای جایزه گرفتن و خوشحالی برای موفقیت احتمالی‌شان آمده بودند، زار می‌زدند. نرگس آبیار که شنیده بود دختر 12-10ساله‌ی شهید دوست دارد اولین نمایش‌اش را به او تقدیم کند، کار و بارش را تعطیل کرده بود و خودش را به سالن رسانده بود.

شاید برای خیلی‌ها که چیزهای دیگری درباره‌ی این قبیل آدم‌های هنری شنیده باشند و قضاوت خاصی درباره‌ی آنها دارند، درک این ماجرا سخت باشد اما همین جمعیت بعد از پایان نمایش بی‌اختیار ایستادند و چند دقیقه‌ای دخترک را تشویق کردند. در این مراسم همان جمعیت آنجا که پسر 16ساله افغان که برای دفاع از حرم پای خود را از دست داده بود، با ویلچر به روی سن آمد، ایستادند و کف زدند.  بالای سن هم مهمانان ویژه بر دست و پای او بوسه زدند.
 
***

هروقت خبر شهادت یک «مدافع حرم» را می‌شنوم،  غبطه می‌خورم و اگر آن مدافع حرم فرزند خردسالی داشته باشد، علاوه بر آن غبطه‌خوردنی که ذکرش رفت، دلم هم کباب می‌شود. آنها را با خودم مقایسه می‌کنم، با وابستگی‌هایم که فکر دل کندن از آنها ویرانم می‌کند!  

مدافعان حرم با اینکه کیلومترها دورتر از خانه و زندگی من می‌جنگند اما امنیت من را تأمین می‌کنند. امروز آنها برای من حکم قهرمان را دارند.

چند نکته برای تقویت ایمان

---

خیلی از ما آرزومندیم که انسانی پاک و وارسته باشیم ،گناه نکنیم ،در مقابل امر خداوند تسلیم مطلق باشیم و... در این مسیر گام هایی بر می داریم و حس سبکی و آرامش به ما دست می دهد وقتی که مقابل نفس اماره و شیطان با صلابت ایستاده و نه می گوییم به خودمان و انسان بودنمان افتخار می کنیم ، اما افسوس که دیری نمی پاید و با عقب گردی سریع به نقطه آغاز باز می گردیم...

---

با وسوسه های شیطان نرم می شویم و کم کم از خود بیخود شده عنان اختیار را به دستش می سپاریم و باز گناه باز لغزش باز حس تلخ پشیمانی و باز ...

یاد روزهایی که خوب بودیم می افتیم و حسرت می خوریم داستان تکرار می شود بلند می شویم می ایستیم راه می افتیم و چند قدمی نگذشته باز زمین می خوریم .

گاهی اوقات خسته می شویم و دردمندانه از خداوند طلب یاری می کنیم ،می خواهیم کاری کند که ما تا نهایت مسیر تا پاک شدن همراهمان بماند .

خوب می دانیم که این لغزش ها به خاطر ضعف ایمان ماست و خوب می دانیم که کسانی با تمرین با زحمت با خون دل خوردن این راه را رفتند و رسیدند و تا ابد سعادتمند شدند پس ما هم می توانیم  اما راه دارد باید راهش را بدانیم .

 

مسخره کردن

بسم اللّه الّرحمن الّرحیم

یکی از بحث‌هایی که دختر و پسر و کوچک و بزرگ به آن احتیاج داریم و همواره به آن مبتلا هستیم، مسخره کردن و توهین و نیش زدن و یک دستی و امثال آن است، که در بین همه‌ی قشرها وجود دارد.
ما مسخره کردن را ساده می‌گیریم در حالی که مثلاً چاقو کشیدن برایمان مسئله‌ی بسیار بزرگی است. در حالی که اگر چاقو به جسم می‌خورد، مسخره کردن همچون چاقویی است که به روح انسان می‌خورد. اگر کسی را مار بگزد، همه تعجب می‌کنند و ابرو بالا می‌اندازند در حالی که نیش زدن خود انسان از مار بدتر است. یا کشتن امر بسیار مهمی است در حالی که ما با زبان خود، ممکن است افراد را بکشیم. بنا بر این مسخره کردن خیلی مهم است.

ویژگیهای دوست خوب

دوستان خوب یک سری ویژگی دارند که آنها را از دیگران متمایز می کند و سبب می گردد دوستان بیشتری درکنار خود داشته باشند.بنابراین با تغییر رفتار خود به جرگه این افراد بپیوندید.

 

یک دوست خوب حرفهایی که به صورت محرمانه به وی زده شده است را نزد خود نگه داشته و راز دار شما میباشد.

 

وقت شناس بوده و در قرار ملاقات ها و یا میهمانی ها قابل اطمینان بوده و سر موقع حضور می یابد.

 

 

یک دوست خوب به موفقیت و یا دوستان شما حسادت نمی ورزد.

 

یک دوست خوب هنگامی که دچار بیماری و کسالت می گردید با شما تماس گرفته و حالتان را جویا می شودوبه عیادت شما می آید.

 

وی می داند که چه زمانی صحبت و چه زمانی سکوت نموده تنها گوش دهد.

آسان‌ترین راه‌های گناه نکردن

آسان‌ترین راه‌های گناه نکردن

 

 

پرمودا باترا روانشناس هندی می‌گوید بزرگ‌ترین آتش‌های جهان را با یک فنجان آب می‌توان خاموش کرد. کافیست زمان را در یابید. یعنی به موقع اینکار انجام گیرد. زمانی که جرقه‌ای زده شد و آتش به تازگی در حال خود نمایی است همان موقع با یک فنجان آب آتش خاموش می‌شود. آسیب‌ها و گناهان را نیز در همان آغاز باید مهار کرد. بی مبالاتی و اهمال دامنه آنرا به سراسر زندگی گسترش داده و خاموش کردن آن کار بسیار دشوار و گاهی ناممکن خواهد بود .

 

 

همه ما خواهان سلامت و سعادت و نیکبختی در دنیا و قرار گرفتن در قرب الهی و محشور شدن با اولیاء خدا در آخرت هستیم. اما در بستر حرکت و تلاش در جهت رسیدن به اهداف متعالی فوق بعضاً در گرداب گناه و آلودگی گرفتار می‌شویم. می‌لغزیم، می‌لنگیم، می‌مانیم.