ویژگیهای یاران خاص امام زمان (ع ) 2

ویژگیهای یاران خاص امام زمان (ع )

ایـنـک بـا تـوجـه بـه روایـاتـی کـه دربـاره یـاران خاص حضرت ، ماهیت و ماءموریت آنان گـذشـت ، 

مـی تـوان گـمـانـه زنی زد که هسته مرکزی و ستاد فرماندهی تشکیلات حکومت جـهـانـی مـهـدی

 (ع ) بـایـد چـگـونـه و دارای چـه خـصـوصـیـاتـی بـاشـنـد. ولی در عـیـن حـال بـرای بـهـره گـیـری بیشتر 

از روایات معصومین (ع )، روایاتی را که درباره تبیین ویژگیهای یاران خاص امام زمان (ع ) 

وارد شده ، دست مایه خود قرار می دهیم .

تعیین زمان ظهور حضرت مهدی(ع)

تعیین زمان ظهور حضرت مهدی(ع)

تعیین زمان ظهور حضرت مهدی(ع)

بسیاری از روایات، ما را از توقیت (مشخص کردن زمان ظهور) یا تعیین محدودة زمانی برای ظهور حضرت به شدت نهی کرده اند و شیعیان را امر کرده اند که هر که را چنین کرد تکذیب کنند و دروغ گو بشمارند؛ زیرا این مطلب در زمرة اسرار الهی است و کسی آن را نمی داند؛ امام صادق(ع) به محمدبن مسلم فرمودند:
محمد! اگر کسی وقتی از جانب ما برای ظهور حضرت مهدی(ع) نقل کرد، از تکذیب کردن او نترس! چرا که ما برای احدی تعیین وقت نمی کنیم.28

وقتی فضیل از امام باقر(ع) می پرسد که آیا این مسئله وقت مشخص دارد؟ حضرت سه مرتبه می فرمایند: «

چشم‌انداز قیام حضرت مهدی(عج) در سرزمین شام

چشم‌انداز قیام حضرت مهدی(عج) در سرزمین شام

در روز جمعه و هنگام برگزاری نماز، عیسی بن مریم(علیه السلام) از آسمان فرو می‌آید و دو لباس قرمز بر تن دارد که از سرش روغن قطره قطره می‌چکد و او مردی خوش‌منظر و سفید چهره است و بسیار به ابراهیم(علیه السلام) شباهت دارد.

 به گزارش موعود، سلسله وقایع و فتنه‌هایی که جغرافیای جهان اسلام را در می‌نوردد، دل را می‌آزارد. دیدار آن همه فاجعه خونین، ظلم‌های رفته بر زنان و مردان پیر و جوان و ناجوانمردی‌هایی که گاه رنگ دین و مذهب به خود می‌گیرد، در حالی که با هیچ یک از اصول اعتقادی و مرام انبیاء و اولیای الهی مطابقت ندارد. با این همه، با چشمی دیگر باید به جهان و آنچه بر سر ساکنان مستضعف جهان می‌آید، نگریست.

فتنه‌ها، سنگ‌دلی‌ها، قحطی‌ و جنگ و ناامنی، همگی محصول عمل انسانند. محصول خودکامگی و تمامیّت خواهی؛ امّا این همه نیز اجلی محتوم و وقتی و فرصتی معیّن دارد، از میان گرداب شب‌های تاریک و هولناک و از ژرفای فتنه‌ها، می‌رسد مردی که زنجیر غلامان بشکند.آن هنگام که فرمان ظهور از سوی حضرت حق صادر شود، در فرصتی کوتاه امام‌(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و مردان لشکر شکن همراهش چونان صاعقه بر ستمگران یورش می‌آورند.به استناد روایات، از استقرار سفیانی ملعون که خود از نشانه‌های حتمی ظهور امام(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است تا ظهور کبری، بیشتر از نه ماه فاصله نخواهد بود. امام، حجاز و عراق را به سرعت طی می‌کنند و فتنه‌ها را فرو می‌نشانند.

ایشان ستمگران متجاوز را با همراهی مردان مرد، از قبیله مستضعفان دفع می‌کنند و پیش می‌آیند.

آخرین امام شیعیان در پانزدهم ماه شعبان 255 ق، علی رغم مراقبت های ویژه مأموران حکومت عباسی، در خانه امام عسکری علیه السلام چشم به جهان گشودند. تولد مخفیانه آن حضرت بی شباهت به تولد حضرت موسی علیه السلام و حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام نیست.

 

  زندگینامه امام زمان، حضرت مهدی (ع)

نام: محمد بن الحسن
کنیه: ابوالقاسم
امام زمان حضرت مهدی (عج) هم نام و هم کنیه حضرت پیامبر اکرم(ص) است. در روایات آمده است که شایسته نیست آن حضرت را با نام و کنیه، اسم ببرند تا آن گاه که خداوند به ظهورش زمین را مزیّن و دولتش را ظاهر گرداند.

ویژگیهای یاران خاص امام زمان (ع )

چکیده

ریـشـه کـنـی ستم و درهم کوبیده شدن پایه های کفر و استکبار و شرک و نفاق در صحنه عـالم و تـحـقـّق آرمان حاکمیت توحید و عدالت در جهان ، افزون بر وجود رهبری شایسته و مـعـصـوم ، قـانـونـی جـامـع و جهان شمول و فراهم آمدن زمینه ها و شرایط لازم ، به وجود یارانی زبده ، کاردان و لایق و پا به رکاب وابسته است ؛ یارانی که قابلیتهایی در حد مـطـلوب و ایـده آل داشـته باشند تا بتوانند منویّات رهبر و مقتدایشان را در گستره گیتی جامه عمل بپوشند.

مـقـاله حـاضـر بـا عـنـوان ((ویژگیهای یاران خاص امام زمان (ع ))) نوشتاری است درباره یـاران حـضـرت مـهـدی (ع )، مـاهـیت یاران خاص و خصوصیات آنان . از این رو، پس از ذکر مـقـدمـه ای کـوتـاه ، یاران حضرت ، ستاد فرماندهی حکومت جهانی و ماهیت یاران خاص مورد بحث قرار گرفته است . پس از آن ویژگیهای آنان بررسی شده و در پایان نکاتی به صورت نتیجه ارائه گردیده است .

واژه هـای کـلیدی : حضرت مهدی (ع )، یاران حضرت مهدی (ع )، یاران خاص امام زمان (ع )، ویژگیهای یاران خاص حضرت مهدی (ع ).

مقدمه

بـشـر هـنـوز تـابـش خـورشید فروزانش را به انتظار نشسته است و دیری نمی پاید که لحـظـه انـتـظـار بـه سـر آیـد و عـطـر دل انگیز ظهورش ، زندگی بشر را بهاری کند و سرسبزی و خرّمی و طراوت و نشاط را به انسانها هدیه دهد.

وقـتـی حضرت مهدی (ع ) بیاید حاکمیت و نظام سیاسی جهان را دگرگون می سازد. ظلم و اسـتـکـبـار، کفر و شرک و نفاق را ریشه کن می کند. آیین محمدی (ص ) را در جهان مستقر می نـمـایـد و هـمه عالم را زیر پرچم توحید، به سعادت می رساند. امنیت جهانی برقرار می سـازد، اقتصاد جهانی را متحول می کند. زمینی در جهان نمی ماند مگر اینکه سرسبز و خرم می شود و خیر و برکت از همه جا می بارد.

عـلم و فـرهـنـگ مردم جهان را دگرگون می سازد. فنّاوریِ ارتباطات به درجه ای می رسد که زمین زیر پای مردم طی می شود و دربهای جهان به رویشان باز می گردد... .

بدیهی است که پیروزی حق بر باطل و ایجاد این همه تحولات بنیادین همه اش با کرامت و معجزه صورت نمی گیرد، بلکه علاوه بر رهبری و مدیریتی معصوم و برنامه ای جامع و جـهـان شـمـول ، کـادر اجـرایـی بـسـیار کاردان و لایق و توانمندی لازم است تا بتوان چنین تـحـولی در سـطـح جـهـان ایـجـاد کـرد و بـه تـعـبـیـر امـام عـلی (ع ) ((اَفـْلَحَ مـَنْ نـَهـَضَ بـِجـَنـاجٍ)) پیروزمند کسی است که یار و یاور داشته باشد.

در این مقاله ، به اجمال خصال یاوران حضرت مهدی (عج ) توصیف می گردد.

چگونه امام زمان(عج) را یاری کنیم؟

یکی از راه های یاری امام زمان(عج) از طریق تبلیغات فکری، اعتقادی و فرهنگی است. ما باید تشیع و ولایت اهل بیت(ع) را به عنوان حق، برای جهانیان تبلیغ و اثبات کنیم. 

 

حجت الاسلام والمسلمین حسن عرفان، در مراسم قرائت دعای سمات در مسجد مقدس جمکران، یکی از اهداف ظهور امام زمان(عج) را ایجاد دولت واحد جهانی و برطرف شدن غم ها، ظلم ها، تبعیض ها و همه پلیدی ها و حاکم شدن رفاه، عدالت، عزت مسلمین و امنیت و صلح عنوان کرد.

وی در تشریح لوازم تشکیل حکومت جهانی، گفت: ابزار تشکیل حکومت واحد جهانی سه چیز است، یک قانون که از 1400 سال پیش قرآن و سیره پیامبر اکرم و ائمه معصومین(علیهم السلام) وجود داشته است؛ دوم رهبری معصوم عادل و عالم که این هم از 1400 سال پیش وجود داشته و سوم آمادگی و نصرت مردم که این وجود نداشته لذا حکومت جهانی تشکیل نشده است.

این استاد حوزه در ادامه نصرت مردم توسط خداوند را یک سنت الهی دانسته و افزود: خداوند سه گروه را یاری     می کند، اول پیامبران، دوم مؤمنین و سوم هر آن کس که خدا را یاری کند.

حجت الاسلام والمسلمین عرفان در تشریح راه های یاری خدا و امام زمان(عج)، ابراز داشت: یکی از راه های یاری امام زمان(عج) بر اساس حدیثی از حضرت رسول(ص) "مَنْ ماتَ وَلَمْ یَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ ماتَ مَیْتَةً جاهِلِیَّةً"، از طریق تبلیغات فکری، اعتقادی و فرهنگی است که می بایست ما تشیع و ولایت اهل بیت(ع) را به عنوان دین حق برای جهانیان تبلیغ و اثبات کنیم. همچنین یاری ادبی که یکی از مصادیق آن شعر گفتن است از دیگر محورهای یاری دین حق است.

وی در ادامه افزود: در بعضی روایات گفته اند برای ظهور امام زمان(عج) آمادگی نظامی داشته باشید، حتی به آماده کردن یک تیر؛ از این احادیث برداشت می شود از دیگر مصادیق یاری کردن دین حق آمادگی نظامی است.

این استاد حوزه، یاری کردن مالی را دیگر مصداق نصرت دین حق دانسته و خاطر نشان کردن: از صدر اسلام تا امروز، افرادی با کمک های مالی به دین حق کمک می کنند. همچنین در دعای ندبه می خوانیم خدایا ما را یاری کن تا حقوق امام زمان(عج) را پرداخت کنیم؛ یکی از حقوق امام زمان(عج) پرداخت خمس و زکات است. البته بعضی هم کمک می کنند اما کمکشان خالصانه نیست.

حجت الاسلام والمسلمین عرفان در پایان و در تشریح آخرین راه یاری دین حق، گفت: امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند: "اَعینونی بِوَرَعٍ وَ اجتِهادٍ وَ عِفَّةٍ"/ مرا یاری کنید با تقوا و کوشش فراوان. تقوا یعنی پرهیز از گناه. ما باید تلاش کنیم در همه جا و به خصوص اماکن مذهبی تقوا را در رفتار خود و خانواده مان حاکم کنیم.

_____

چگونه از یاران امام زمان(عج) باشم؟

یاری امام زمان(عج) در این زمان به انجام صحیح وظایف خود در زمان غیبت است . وظیفه منتظر امام زمان(ع) این است که مانند یک منتظر واقعی زندگی کند. وقتی انسان حقیقتا منتظر کسی باشد تمام رفتار و سکناتش نشان از منتظر بودن او دارد. به عنوان مثال اگر منتظر میهمان باشد حتما خانه را تمیز و مرتب می کند، وسایل پذیرایی را آماده می کند و با لباس مرتب و چهره ای شاداب در انتظار می ماند. چنین کسی می تواند ادعا کند که منتظر میهمان بوده است. اما کسی که نه خانه را مرتب کرده است و نه وسایل پذیرایی را آماده نموده است و نه لباس مرتب و تمیزی پوشیده است و نه اصلاً به فکر میهمان است اگر ادعا کند که در انتظارمیهمان بوده همه او را ریشخند خواهند کرد و بر گزافه گویی او خواهند خندید.
                   لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ            عشق بازان چنین مستحق هجرانند
بنابراین انتظار باید قبل از آنکه از ادعای انسان فهمیده می شود از رفتار و کردار او فهمیده شود. نمی توان هر کسی را که ادعای دوستی و ولایت امام زمان(عج) را دارد در شمار دوستان و منتظران او قلمداد نمود. آری «مشک آن است که خود ببوید نه آنکه عطاربگوید».
با چنین توضیحی روشن است که یک منتظر واقعی امام زمان باید رفتارش به گونه ای باشد که هر لحظه منتظر ظهور امام زمان(عج) باشد. یعنی در هر لحظه که این خبر را به او بدهند خوشحال شود و آماده باشد برای یاری امام زمان(عج) با مال و جان خویش جهاد نماید و خود را درراه آن حضرت فدا نماید. بنابراین یک منتظر واقعی اهل گناه و دلبستگی به دنیا نیست چرا که چنین کسی نمی تواند از وابستگی ها و دلبستگی ها و آلودگی ها دست بردارد و آماده به خدمت در جهت اهداف مقدس امام زمان(ع) باشد.
با توجه به نکات ذکر شده می توان برخی وظایف منتظر امام زمان(ع) را چنین ذکر کرد:
1. اولین شرط انتظار؛ معرفت است تا انسان میهمان خود را نشناسد و از خصوصیات خوب او مطلع نباشد منتظر او نخواهد شد. تنها هنگامی انسان در انتظار کسی می نشیند که او را خوب بشناسد اما اگر انسان کسی را نشناسد ولو بداند که آن شخص خواهد آمد برایش اهمیتی نخواهد داشت و منتظر او نخواهد ماند. در مورد انتظار امام زمان هم چنین است. کسانی که آن حضرت را نمی شناسند مانند کفار و یا اهل ادیان دیگر، هرگز انتظار او را نمی کشند اما کسانی که او را می شناسند و ارزش او را می شناسند و مقام او رامی دانند منتظر او می مانند.
کسانی که امام زمان(عج) را نمی شناسند اگر چه به ظاهر مسلمان باشند چنانچه در این حال بمیرند در حال جاهلیت از دنیا رفته اند. چنانکه پیامبر اکرم(ص) فرمود: «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه؛ هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مردن جاهلیت از دنیا رفته است» (بحارالانوار، ج 32، ص 331).
بنابراین اولین شرط انتظار، ایجاد معرفت در مورد امام زمان است و طبیعی است که هر مقدار معرفت انسان نسبت به امام زمان بیشتر باشد انسان ارزش او را بیشتر درک خواهد کرد و به عظمت او بیشتر پی خواهد برد و بیشتر تشنه وجود آن حضرت خواهد شد. در حالی که افراد جاهل و ناآگاه به ارزش آن حضرت هرگز احساس تشنگی و عطش نسبت به وجود مقدس آن حضرت نخواهند داشت و بدین جهت از زمره منتظران او بیرون هستند. آری:
                وصل خورشید به شب پره اعمی نرسد             که در این آینه صاحب نظران حیرانند
البته شناخت امام زمان دو گونه است. اول، شناخت تاریخی وجود آن حضرت مانند اینکه امام دوازدهم است و تاریخ ولادتش در چه سالی است و مانند آن. اما گونه دیگر شناخت امام زمان(ع)، شناخت مقام نورانیت آن حضرت است که این شناخت کار هر کسینیست و ظرفیت و لیاقت زیادی می خواهد. و در حقیقت اصحاب خاص امام زمان(ع) کسانی هستند که آن حضرت را به مقام نورانیت شناخته اند برای آگاهی از مقام عظیم امامت رجوع به زیارت جامعه کبیره و تأمل در معانی عمیق و عجیب آن توصیه می شود.
همچنین خواندن کتب معتبری که در مورد امام زمان(ع) نوشته شده است می تواند انسان را تا حدی به مقام و عظمت امام زمان(ع) آشنا سازد.
2. محبت به امام زمان(ع)؛ وظیفه دیگری است که منتظران آن حضرت باید در خود ایجاد کنند و آن را افزایش دهند. بدیهی است که تا انسان از میهمان خویش خوشش نیاید و نسبت به او محبت نداشته باشد هر چند هم که او رابشناسد نمی تواند واقعا منتظر آمدن او باشد اگر انسان از میهمان خود بدش بیاید چگونه می تواند منتظر قدم او باشد و خود را برای پذیرایی از او آماده کند؟ پس تا محبت به امام زمان در وجود انسان شکل نگرفته و شعله ور نشده باشد نمی تواند به وظایف منتظران واقعی عمل نماید.محبت به امام زمان وظیفه ای است که پیامبر اکرم(ص) نیز به دستور خدا از ما خواسته است. آنجا که در قرآن کریم می فرماید: «قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی» ؛ (شوری، آیه23).
3. ایجاد سنخیت با امام زمان(ع)؛ منتظران واقعی وضعیت روحی و فکری و عملی خود با به گونه ای سامان می دهند که سنخیت کاملی با امام زمان(ع) داشته باشند. آیا می توان منتظر قدوم کسی بود و با او مشابهت و سنخیت نداشت؟ آیا می توان محبت کسی را داشت اما با او هیچ سنخیت و مشابهتی نداشت؟ ایجاد سنخیت با امام زمان از طریق تقویت ایمان و تقوا و فضایل اخلاقی و درجات معنوی حاصل می شود. و تنها در این صورت است که می توان ادعای محبت به امام زمان را داشت. در صورتی که انسان رفتارش مطابق میل امام زمان باشد شعله محبت او در دلش زبانه خواهد کشید و عشق آن حضرت او را به فریاد خواهد آورد و دوری اش را بر او سخت و ناگوار خواهد ساخت.
طبیعی است که هر چقدر این سنخیت بیشتر باشد محبت آن حضرت به انسان بیشتر خواهد شد و محبت انسان نیز به آن حضرت افزون تر خواهد گشت.
4. ارتباط با منتظران دیگر؛ منتظر امام زمان می داند که برنامه آن حضرت یک برنامه جهانی است و باید یاوران زیادی داشته باشد تا حرکتش پیروز شود. بنابراین به فکر گسترش یاران و منتظران آن حضرت خواهد افتاد و باارتباط با آنها به تقویت روحیات ایمانی خود و دیگران خواهد پرداخت تا بر اساس تعاونوا علی البرّ و التقوی به کمک مؤمنان منتظر دیگر خود را آماده ظهور حضرت بنماید.
5. دعا برای تسریع در ظهور امام زمان(ع)؛ منتظر واقعی هر لحظه انتظار محبوب را می کشد و از خدا می خواهد که هر چه زودتر او را برساند بنابراین دعای فراوان برای فرج آن حضرت از وظایف همیشگی منتظرآن حضرتش می باشد. دعای برای تسریع در فرج امام زمان مورد توصیه آن حضرت نیز می باشد.
6. ارتباط با امام زمان(ع) به شکل های مختلف؛ اگر انسان منتظر محبوب خویش را نیابد سعی می کند عدم دوری محبوب خویش را از طریق دیگری مانند تلفن و نامه جبران نماید تا اگر به ملاقات او موفق نشده است لا اقل ارتباط ضعیفی با او داشته باشد. همچنین منتظر امام زمان وقتی موفق به زیارت آن حضرت نمی شود از طریق خواندن دعای ندبه، زیارت آل یاسین، دعای عهد که از طرف بزرگان بسیار توصیه شده است، و نیز از طریق رفتن به مسجد جمکران ارتباط خود را با آن حضرت حفظ می کند.
7. یاد فراوان حضرت؛ یاد کردن از محبوب عادت دیرینه منتظران عاشق است که چندی منتظر محبوب خویش هستند اما نتوانسته اند پس از مدتها انتظار او را ببینند و حال خود را لا اقل با یاد او و نام او آرام می کنند. به یاد آوردن امام عصر و عنایت او به شیعیان با ذکر احادیث، کرامات، مقام امام و عنایت امام به شیعیان وظیفه دیگری است که منتظران واقعی احساس می کنند و بدین طریق همواره نام و یاد آن حضرت را زنده نگه می دارند.
8. دادن صدقه برای سلامتی آن عزیز و یا حواله نمودن ثواب هایی برای آن حضرت
9. رفع شبهه و مبارزه با شبهه افکنان درباره وجود، طول عمر و آثار وجودی آن حضرت در بین منتظران.
10. امیدواری بر قیام و انقلاب آن یوسف زهرا(س) و امید دادن به دیگران
11. ایجاد آمادگی دائم رزمی برای ظهور حضرت چنانکه در روایت آمده است: «لیعدن احدکم لخروج القائم و لو سهما؛ هر یک از شما برای قیام قائم(عج)باید آماده گردد هر چند با تهیه یک تیر باشد» (بحارالانوار، ج 52، ص 366، ح 146).
منتظران و یاوران مصلح جهانی باید خود صالح باشند؛ بنابراین برای فراهم کردن زمینه ظهور حضرتشان، ما باید از خود آغاز کنیم و با اراده ای محکم، عزمی راسخ و برنامه ای دقیق به اصلاح افکار و اندیشه ها و نیز تغییر و اصلاح رفتار و کردارمان بپردازیم و با آگاهی ازوظایف عملی و گسترش شناخت خود از مبانی دینی و معرفتی، در راه تقویت بنیه اعتقادی و اخلاقی خویش، تلاش و کوشش کنیم. و در یک جمله با اجتناب از معاصی، لغزش ها و گناهان و انجام دادن واجبات و وظایف دینی ـ در هر محیطی که هستیم ـ به خودسازی اقدام کنیم و باتوبه از اعمال گذشته، قلب خویش را برای تجلّی نور الهی آماده سازیم. بنابراین گناهان گذشته ـ هر چند زیاد باشد ـ نمی تواند مانع مهمی در راه رشد و کمال و پیوستن به جرگه منتظران و یاوران واقعی امام زمان(عج) باشد. پس با توبه واقعی، می توان سیئات و بدی های گذشته را به حسنه و نیکی تبدیل کرد و به اصلاح گذشته همت گماشت.
قرآن راجع به حضرت مهدی(ع) و اصحاب ایشان می فرماید: «الدین ان مکناهم فی الارض اقاموا الصلاه و آتوا الزکاه و آمرو بالمعروف و نَهوا عن المنکر؛ کسانی که اگر در زمین به آنان توانایی دهیم، نماز را به پا داشته و زکات را [به مستحق [می بخشند و به معروف امر نموده و از منکر نهیمی کنند (حج، آیه 41).
امام باقر(ع) در تفسیر این آیه می فرماید: «این آیه برای آل محمد و مهدی(ع) و اصحاب او است».
در نتیجه اگر ما هم می خواهیم از اصحاب و یاران آن حضرت باشیم، باید به این امور اهتمام ورزیم. در این رابطه به راه کارهای زیر توجه فرمایید:
1. ارتباط معنوی خود را با خدای متعال تقویت کنید؛
2. نمازهای یومیه را در اول وقت و حتی المقدور به جماعت بخوانید؛
3. سعی کنید در نماز حضور قلب داشته باشید و همیشه خود را در محضر خداوند متعال بدانید؛
4. از هر گونه گناه و معصیتی اجتناب کنید؛
5. حجاب، متانت و وقار خود را کاملاً رعایت کنید؛
6. بدانید که هر هفته، نامه اعمال شما به حضور امام زمان(عج) عرضه می شود و مورد بررسی قرار می گیرد؛
7. اکنون که در دوران تحصیل علم هستید، بیشترین توجه خود را به درس و موفقیت تحصیلی داشته باشید؛
8. با مطالعه کتاب هایی که درباره امام زمان(ع)، آگاهی و شناخت خود را در این زمینه تعمیق و گسترش بخشید؛
9. برای اصلاح اوضاع فرهنگی دانشگاه، به تنهایی یا به کمک دیگر دانشجویان متدین و دلسوز و یا به کمک بعضی از تشکل های مذهبی دانشگاه، امر به معروف و نهی از منکر کنید و بدین وسیله جلو بعضی اعمال خلاف را بگیرید. در این راه نهراسید و خجالت هم نکشید؛زیرا خشنودی و رضایت امام زمان(ع)، در گسترش ارزش های دینی و اخلاقی و اجتناب از گناه و خلاف است.

ظهور نزدیک است؛ از آنچه در ذهن شما هم هست، نزدیک تر است

ظهور نزدیک است؛ از آنچه در ذهن شما هم هست، نزدیک تر است.

 

عارف واصل، حضرت آیت الله شیخ عبد القائم شوشتری، اهل باطن بودند و باطن اشخاص را میدیدند و گاهی خدمت رجال الغیب می رسیدند. ایشان قضیه ای را که برای خودشان در یکی از سفرها رخ داده بود، چنین نقل نمودند:  

یک روز در سفری که به سوریه رفته بودم خیلی هوا گرم بود. به قصد زیارت حضرت مقداد حرکت کردم و پس از جستجوی زیاد قبر ایشان را پیدا کردم. صدایی از قبر جناب مقداد به من گفت: تا کی میخواهی به زیارت مقدادها رفته و بیایی؛ برو سراغ مقدادهای زنده. و این اواخر در مکه با شخصی از رجال الغیب برخورد کردم. سوالات متفاوتی از ایشان پرسیدم و جواب هایی را مرحمت فرمودند. یکی از سوالات این بود که آیا ظهور نزدیک است؟

در جوابم فرمودند: «ظهور نزدیک است؛ از آنچه در ذهن شما هم هست، نزدیک تر است.»

کمک به ظهور امام زمان (ع)

سم الله الرحمن الرحیم

 

بر مبنای روایات ، اصل واقعه ظهور یک امر حتمی و تردید ناپذیر است اما زمان وقوع آن یک زمان معین نیست ، بلکه امکان دارد دچار تاخیر یا تعجیل شود.

امام صادق علیه السلام درباره نقش دعا در تعجیل فرج فرمودند :وقتی عذاب و سختی بر بنی اسرائیل طولانی شد ، چهل روز به درگاه خدا گریه و ناله کردند ، خداوند متعال به حضرت موسی و هارون وحی فرمود که آنها را از دست فرعون نجات دهند واین در حالی بود که از چهارصد سال عذاب ،صد و هفتاد سال باقی مانده بود و خداوند به واسطه دعای بنی اسرائیل از آن صرف نظر نمود.

سپس فرمودند : شما هم اگر مانند بنی اسرائیل به درگاه خدا دعا کنید خداوند فرج ما را نزدیک خواهد فرمود ، اما اگر چنین نکنید این سختی ، به نهایت مدتش خواهد رسید. ( بحارالانوار ، ج52 ص 55 )

مولف کتاب مکیال المکارم با استناد به این روایت می گوید : وقت ظهور امام زمان (عج) از امور بداییه است ، که امکان تاخیر و تعجیل دارد یعنی می توان با دعا نمودن ، فرج و ظهور امام عصر (عج) را جلو انداخت و تشویق ائمه اطهار به دعا نمودن برای تعجیل ظهور ، بیانگر آن است که تحقیق فرج دارای یک زمان صد در صد تعیین شده و غیر قابل تغییر نیست و اگر مردم به مسئله غیبت امام زمانشان و طولانی شدن این امر بی توجهی نکرده و همگی دعا نمایند ، امید است که خداوند هرچه زودتر طومار غیبت را در هم پیچیده و آن بزرگوار را ظاهر نماید. همچنان که در زمان حضرت ادریس علیه السلام وقتی آن حضرت مورد حمله ی حکومت طغیان گر زمان خویش قرار گرفت از میان مردم غایب شد ؛ در دوران غیبتش مردم تصمیم به توبه در مقابل خداوند را گرفتند و این بازگشت و پشیمانی واقعی باعث شد که خداوند دوران غیبت او را پایان بخشد. حضرت ادریس علیه السلام ظاهر شد و حاکم ستمگر در برابر او به ذلت و خواری افتاد. ( مکیال المکارم باب چهارم ، بحث غیبت انبیاء )

دعا در تسریع امر ظهور ، اثر قطعی دارد و ترک آن موجب تاخیر در امر فرج خواهد شد و از دقت در حدیث بنی اسرائیل و سایر روایات استفاده می شود که ممکن است با تضرع و دعای همگانی و استجابت حق تعالی حتی برخی نشانه های حتمی محقق نشوند و ظهور موفورالسرور امام عصر (عج) سریع تر فرا رسد.

بهترین راه شناخت امام زمان(عج) چیست؟

بهترین راه شناخت امام زمان(عج) چیست؟

پاسخ:

شناخت ؛ یعنی معرفت وآشنایی عمیق و واقعی نسبت به شخصی یا چیزی و شناخت امام زمان به معنای علم ومعرفت نسبت به شخصیت ومقام ومنزلت آن حضرت و آشنایی با سیره و هدف وبرنامه های ایشان . شناخت، زمینه ساز اعتقاد و ایمان و در نتیجه عمل و تعهّد است. چه زیبا فرموده است امیر بیان حضرت على«ع» که : H}«انّ قیمة کلّ امرى‏ء و قدرهُ معرفتُه»{H؛ V}بحارالانوار، ج 2، ص 184.{V «ارزش و منزلت هر کسى (به اندازه‏) معرفت او است».
در قرآن و احادیث، شناخت امام و اعتقاد به او، از اهمیتى ویژه برخوردار بوده و امرى واجب براى هر شخص مؤمن و متدین دانسته شده است و شناخت امام، پیوندى ناگسستنى با معرفت خدا و پیامبر دارد و زمینه‏ساز بینش عمیق در دین و منش درست و پسندیده در زندگى است. «امام»، پیشوا، راهنما و راهبر انسان‏ها به سوى تکامل و تعالى و حجّت و خلیفه خدا بر روى زمین است. «امام»، انسان کامل، برگزیده خالق، معصوم و پاک‏سرشت و واسطه فیض الهى است و مقامى بس والا در میان آفریده‏هاى خداوند دارد. «امام» طریق وصول به «حقیقت» و مبیّن و مفسّر «شریعت» است و... همان گونه که اطاعت و تبعیت از امام و دوستى او، بایسته و واجب است، شناخت شخصیت و ویژگى‏هاى او نیز ضرورى است. در روایات و نصوص معتبر دینى نیز، سفارش خاصى به شناخت «امام» شده است.
در یکى از روایات مشهور شیعه و سنّى از پیامبر اکرم«ص» آمده است : H}«مَن مات ولم یعرف امام زمانِه، ماتَ میتة جاهلیّة»{H؛ V}الغدیر، ج 10، ص 360 ؛ میزان الحکمة، ج 1، ص 171، ح 840 ؛ بحارالانوار، ج 72، ص 135.{V
؛ «هر کسى بمیرد در حالى که امام زمان خود را نشناخته باشد، به مرگ جاهلى مرده است».
امام صادق«ع» این جاهلیت را چنین معرفى مى‏کند : H}«جاهلیة کفر و نفاق و ضلال»{H؛ V}کافى، ج 1، ص 377، ح 3.{V.

شناخت و معرفت نسبى و حداقلى آن حضرت، مى‏تواند در چند بعد صورت گیرد:

1. شناخت شخصى و تاریخى‏
در اینجا باید بدانیم که آن حضرت، دوازدهمین پیشواى معصوم ما و فرزند امام حسن عسکرى و از فرزندان امام حسین‏علیه السلام است. نام مبارک او «محمد» و لقب او مهدى است. او در تاریخ 255 ه . ق در سامرا از مادر پاک نهادى چون نرجس به دنیا آمده و تاکنون به حیات خود - در خفا و پنهانى - ادامه مى‏دهد. او از تبار پاک رسول گرامى اسلام و امیر مؤمنان حضرت على‏علیه السلام و صدیقه کبرا حضرت فاطمه زهراعلیها السلام است. این شناخت مقدمه‏اى براى معرفت هر چه بیشتر و در نتیجه ارتباط قلبى با او است. در این رابطه مطالعه کتاب‏هاى تاریخى و روایى و اعتقادى ضرورى است(1).

2. شناخت مقام ولایت و نورانیت مهدى(عج)
در این نوع شناخت، باید با عظمت امام زمان(عج) آشنا شویم و تا حد امکان مقام نورانیت و ولایت ایشان را بشناسیم. ما معتقدیم تمام مقام‏هاى رسول خدا، براى امام زمان(عج) و دیگر امامان دوازده‏گانه نیز ثابت است (به جز مقام نبوت و رسالت). بعضى از این مقام‏ها عبارت است از : 1. مقام تبیین و تفسیر قرآن ؛ 2. مقام ولایت و حاکمیت (یعنى او را به ولایت و امامت بشناسیم و او را ولى امر و واجب الاطاعة بدانیم)؛ 3. مقام قضا ؛ 4. مقام تعلیم و تربیت و...(2) مهم‏تر از همه اینها، توجّه به نورانیت ویژه امامان و مقام نورانى آنان است.
در مورد امام زمان(عج) روایات خاصى نیز نقل شده است؛ از جمله: عباد بن محمد مداینى مى‏گوید: امام صادق‏علیه السلام پس از نماز ظهر، دست‏ها را بلند نموده و دعا کردند. گفتم: جانم به فدایتان، براى خودتان دعا کردید؟ فرمود: «دعوت لنور آل محمد و سائقهم والمنتقم بامراللَّه من اعدائهم»(3)؛ «براى نور آل محمدصلى الله علیه وآله و غایب آنان و کسى که به امر خدا از دشمنان آنان انتقام مى‏گیرد، دعا نمودم».
امام رضاعلیه السلام نیز درباره آن حضرت مى‏فرماید: «بأبى و امّى لسمّى جدّى و شبیهى و شبیه موسى بن عمران، علیه جیوب النور، یتوقّد من شعاع ضیاء القدس»(4)؛ «پدر و مادرم فداى او باد؛ او هم نام جدّم رسول اللَّه و شبیه من و شبیه موسى بن عمران است. بر او پیراهن‏هاى نور است که از شعاع نور عالم قدس، فروغ مى‏گیرد».
آیةاللَّه حسن زاده آملى مى‏گوید : «امام زمان، در عصر محمدى، انسان کاملى است که - جز در نبوّت تشریعى و دیگر مناصب مستأثره ختمى - حائز میراث خاتم به نحواتم است و مشتمل بر علوم و احوال و مقامات او، به طور اکمل است. او با بدن عنصرى، در عالم طبیعى و سلسله زمان موجود است ؛ چنان که لقب شریف صاحب الزّمان بدان مشعر است... از وى به قائم، حجةاللَّه، خلیفة اللَّه، قطب عالم امکان، واسطه فیض، و عناوین بسیار دیگر نیز تعبیر مى‏شود... چنین کسى در این زمان، سرّ آل محمد، امام مهدى هادى فاطمى هاشمى ابوالقاسم (م.ح.م.د) نعم الخلف الصالح و درّ یک دانه امام حسن عسکرى است»(5).

3. شناخت اوصاف و برنامه‏ها
یکى از بایسته‏هاى معرفت امام مهدى(عج) شناخت اوصاف و ویژگى‏هاى اخلاقى و رفتارى است که در روایات به آنها اشاره شده است. در معرفت مهدى موعود - در منابع معتبر شیعه و سنّى - آمده است :
«او حجّت خدا، خاتم اوصیا، رهایى بخش امت، مهدى منتظر، قائم آل محمد، صاحب الامر، عدالت گستر، بقیةاللَّه، ظاهر کننده دین، خلف صالح، وارث، صاحب، مؤمّل، باسط، ثائر(انقلابى)، سیّد، خزینه‏دار علوم الهى، امیرامیران، امام منتظر و... است»(8).
همچنین درباره آن حضرت آمده است : او وارث نهایى فضایل و کمالات انبیا و اولیاى الهى است. در خرد و دانش از همه پیش‏تر و در طاعت و عبادت و بندگى از همه پیشروتر و در کرم و بخشش از همه پیشگام‏تر و در شجاعت و شهامت و رشادت از همه پیشتازتر است. او از همه حلیم‏تر، عابدتر، پرهیزگارتر، سخى‏تر، عامل‏تر به کتاب خدا و عالم‏تر به اوامر الهى است. او محدّث (گفت‏وگو کننده با ملائکه) و مستجاب الدعوه است. سلاح و شمشیر پیغمبر و مصحف فاطمه، جامعه و میراث پیامبران نزد او است(9).
«هدف نهایى از خلقت انسان، عبودیت و عبادت خدا و در نتیجه رسیدن به قرب (کمال نهایى) است. بر این اساس امام مهدى(عج)، وظیفه‏دار تأمین سعادت حقیقى و حداکثر کمال و رشد اخلاقى و فکرى مردم و تربیت و احیاى نفوس مرده است. او براى تغییر در بینش، روش و منش ناسالم مردم و ریشه‏کنى بنیادین مشکلات و نارسایى‏هاى جامعه بشرى، بصیرت و دانایى مردم را شکوفا مى‏سازد و بر معنویت و نورانیت آنان مى‏افزاید. در واقع با تزکیه و تربیت و آگاه شدن مردم، اخلاق و رفتار آنان الهى مى‏شود و آنان به هدف نهایى آفرینش (قرب خدا و تحقق عبادت و عبودیت) نزدیک مى‏شوند... در نتیجه این تکامل و تعالى روحى و عقلى، انسان‏ها از ظلم و ستم و فساد روى گردان شده و به نیکى، دادگرى، اخلاق، عبادت و یکتاپرستى روى مى‏آورند(10) ؛ چنان که در روایتى، آمده است : «چون قائم ما قیام کند، دستش را بر سر بندگان مى‏گذارد عقول آنها را متمرکز ساخته و اخلاقشان را به کمال مى‏رساند»(11).


راه‌های شناخت امام زمان:
از جمله راه‌های شناخت امام زمان عبارتند از:

1. تلاش برای آگاهی بیشتر از حضرت یا از طریق شنیدن از بزرگان و یا مطالعه‌ی کتاب‌هایی که در این زمینه نوشته شده است، مانند کتاب مکیال المکارم که مرحوم آیت‌الله سید محمدتقی موسوی اصفهانی تالیف کرده‌اند و طبق گفته نویسنده به فرمان خود امام زمان(عج) نوشته شده است این کتاب یکدوره امام‌شناسی که ترجمه فارسی هم شده است.

2. راه دوم بوسیله ارتباط روحی و معنوی با دعا و توسل است: همانطور که در زیارت جامعه می‌فرماید: «خدایا از تو می‌خواهم که مرا از آشنایان به امامان و به حق و حقوق آنان قرار دهی!»
راه اول: راه معرفت علمی است ولی راه دوم: راه شناخت قلبی و روحی است.

3. شناخت دستورات و خواساه های امام
اگر چه امام زمان غایب است ولی اراده و فرمانش در میان همه‌ی خلایق جاری است. دستوراتش را باید شناخت و فرمان‌هایش را باید اطاعت کرد.
از امام صادق(علیه السلام) حکایت شده که می‌فرماید:
خوشا به حال شیعیان مهدی قائم(علیه السلام) آنان که در دوران غیبت او چشم انتظار ظهور اویند و در دوران ظهورش سرسپردگان اوامر او.»4
حال سوال این است چگونه او امر و دستورات امام زمان(عج) را در زمان غیبت ایشان بدانیم و به آنها عمل کنیم؟
در جواب این سوال باید گفت که اگر چه در خصوص امام زمان ارتباط محسوس بین امام و مردم وجود ندارد ولی در هیچ یک از دو غیبت صغری و کبری امام زمان، پیوند امام با مردم به طور کلی قطع و گسسته نشده است زیرا در هر دو غیبت، امر سفارت و نیابت وجود داشته و دارد و از طریق نایبان، پیوند امام با مردم برقرار بوده و هست. در زمان غیبت صغری نیابت نایبان خاص بوده و در زمان غیبت کبری نیابت نایبان حضرت عام می‌باشد که با توجه به شرایط و ضوابطی که مطرح می‌کنند اطاعت فقهاء جامع الشرایط لازم و در ردیف اطاعت از امام زمان می‌باشد. و مخالفت با فقیه جامع الشرایط که نایب امام است، مخالفت با امام، و مخالفت با امام، مخالفت با خداوند می‌باشد.

4. انتظارواقعی
انسان منتظر، انسانی کوشا است، انسانی جهادگر و مبارز است که در مسیر اقامه‌ی توحید و استقرار ولایت از نثار هر چه دارد دریغ نمی‌ورزد.
چنانچه از حضرت علی(علیه السلام) حکایت شده:«کسی که چشم انتظار حاکمیت ما باشد، مانند مجاهدی است که در راه خدا به خون خویش غلطیده باشد.»
و جامعه‌ی منتظر جامعه‌ای پویا است، جامعه‌ای متحرک و فعال است که حاکمیت طاغوت را نمی‌پذیرد و بی‌عدالتی را بر نمی‌تابد. منتظر ظهور امام زمان بودن حرکت بسوی ظهور داشتن و به آرمان‌های موعود عمل نمودن است.
انسان منتظر نفس اماره را کنترل و شیطان را از خود دور می‌کند و خود را جهت استقبال از آقا امام زمان(عج) مهیا می‌کند. جهت استقبال از او لوح دل را از آلودگی‌ها و گناهان می‌شوید و خانه دل را به یاد خدا و با صفات حمیده و پسندیده‌ی انسانی زینت می‌دهد و الا امام زمان(عج) که به هر جایی پا نمی‌گذارند. نمی‌توان یک گوشه‌ی دل را از محبت دنیا پر کرد گوشه‌ی دیگر گناهان و ... بعد به آقا بگوییم بیا بیا که سوختم، زهجر روی ماه تو؟ چگونه سوخته است انسانی که خود را برای ظهور آماده نکرده است.
آیینه شو، جمال پری طلعتان طلب جاروب زن به خانه سپس میهمان طلب